شعری زیبا در مورد حضرت علی
تا صورت پيوند جهـــــــــــــــــــــــــان بود علي بود
تا نقش زمين بود و زمــــــــــــــــــان بود علي بود
آن قلعه گشايي کـــــــــــه در قلعـــــــــه ي خيبر
بــــــــــرکند به يک حملــــــــه و بگشود علي بود
آن گُرد سرافراز که انـــــــــــــــــــــــــدر ره اسلام
تا کـــــــــار نشد راست نياسود، علي بـــــــــــود
آن شيـــــــــــــر دلاور که براي طمـــــــــــع نفس
بـــــــــر خوان جهـــــــــــــان پنجه نيالود علي بود
شـــــــــاهي که ولي بود و وصــــي بود علي بود
سلطان سخـــــــــــــــــــــا و کرم و جود علي بود
هــــم آدم و هم شيث و هم ادريس و هم الياس
هــــــم صالــــــــــح پيغمبــــــــر و داوود علي بود
هم موسي و هم عيسي و هم خضر و هم ايوب
هم يوسف و هــــــم يونس و هم هــود علي بود
مسجـــــود ملايک که شــــــــد آدم، ز علي شد
آدم چــــــو يکي قبلـــــــــــه و مسجود علي بود
آن عارف سجّاد ، کـــــــه خاک درش از قــــــــدر
بر کنگــــــره عـــــرش بيفـــــــــــــــزود علي بود
هــــــم اول و هم آخـــــر و هم ظاهـــــر و باطن
هــــــم عابـــــــد و هم معبد و معبود ، علي بود
آن لحمک لحمــــــــي ، بشنو تـــــــــا که بداني
آن يـــــــــــــار که او نفس نبي بــــــود علي بود
موســـــي و عصــــا و يــــــــد بيضــــــــا و نبوت
در مصـــــــــــــــر به فرعون که بنمود ، علي بود
عيسي به وجود آمـــد و في الحال سخن گفت
آن نطق و فصـــــــاحت کــــه در او بود علي بود
خاتم که در انگشت سليمان نبي بـود علي بود
آن نور خدايــــي که بر او بـــــــــــــــود علي بود
آن شاه سرافـــــــــــراز که اندر شب معــــــراج
با احمـــــــــــــد مختــــــــــار يکي بود علي بود
آن کاشف قرآن که خـــــــــــــــــدا در همه قرآن
کردش صفت عصمت و بستــــــــــــود علي بود
آن شيـــــــــــــر دلاور که ز بهر طمــــــــع نفس
بر خوان جهـــان پنجه نيالــــــــــــــــود علي بود
چندان که در آفــــــــــــــــــاق نظر کردم و ديدم
از روي يقين در همه موجـــــــــــــود ، علي بود
اين کفر نباشد، سخـــــــــــن کفر نه اين است
تا هست علي باشد و تابـــــــــــــــود علي بود